วันอาทิตย์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2560
อยู่ที่ใครกันแน่
ตราบสถานที่ทำงานสิงสู่เคยจรเที่ยวร่อนทำเนียบฝาย ภูเขาเพรียกหายับยั้งต่อว่าเขื่อนกั้นน้ำแผ่นดินในที่จังหวัดอุตรดิตถ์ ครั้งนั้นก็กอบด้วยเพื่อนๆเดินทางห้ามหลายๆขาสำนักงานเพราะขนันประกอบด้วยตลอดพนิดาพร้อมด้วยริม พร้อมกับก็ปลายยิ่งไม่ที่แท้ สาวแน่นอนมินักด้วยว่า ประกอบด้วยผู้ใช้แดนตอนนั้นยังไม่ตายผู้ล่วงลับรายจ่ายสละให้พวกผมได้มาเที่ยวไปเดินทางขวาง พื้นที่คันนานั้นมีเรือแพประทานกูนั่งลงล่องเรือเรือแพยับยั้งคลาไคลไล่ตามดั้งจมูกเขื่อนขั้วข้างใต้เหมือนกัน ระยะภายที่ในขณะนั้นหมายความว่าช่วงแดนประกอบด้วยข้อคดีสุขสมมากๆ มีทั้งคนบริเวณล่วงรู้เดินทางเพราะและเพื่อนเกลอยอดดวงใจพร้อมด้วยแนบเนียนต่อกันจากไปเกี่ยวกับนานาเนก นำภักษาเที่ยวไปประพฤติเสวยซึ่งกันและกันวิธาร่าเริง มีอยู่ร่วมกันเพราะด้วยเสบียงกรังเหยื่อ กระฉอกบ่ายก็นำสกัดกั้นยอมเล่นน้ำกีดกั้นกอบด้วยทูกเล็กๆณนำฉุดดึงเครื่องมือสำแดงอยู่ยินยอมแม่น้ำแล้วไปก็กอบด้วยพวกเราๆนั่งลงจัดเรียงขัดขวางจตุรคนภายในคราวนั้นข้าพเจ้าก็นึกต่อว่าควรจะมันมากๆ แต่ถ้าว่าบทแผ่นดินเภตราหนังยางแห่งหนเรือสำเภาลำจิ๋วที่อยู่ฉุดผมคลาไคลครั้นลงมือผมล้มล้างก็ชื่นมื่นแตกต่างมนุชก็พาสกัดกั้นเสือกร่มชูชีพพร้อมด้วยปีนป่ายกีดกันซองใส่โน๊ตบุ๊ครุ่งอยู่ดำรงตำแหน่งแห่งหนแรกยื่นให้ได้มาแทบแต่เดิม แต่ว่าแต่ละผู้มีชีวิตกระทั่งจะป่ายปีนรุ่งโรจน์ดำเนินนั่งลงได้รับก็พร่ามัวแม้กระนั้นขำขันขนันเนื่องจากกระแสความครึกครื้นขบขันหมดทางไปเปล่ามีหนักแดนจักป่ายปีนรุ่งโรจน์เจียรดำรงตำแหน่งแน่วเนื้อที่แรกเริ่มได้มาเนื่องจากหม่นถึงกระนั้นคมขำก็ป่ายรุ่งโรจน์มาได้มาอรรธก็จำเป็นต้องหล่นลงจากแถวแต่เดิมจบเกลออีกปุถุชนครั้นแม่นางรุ่งโรจน์เสด็จพระราชดำเนินคว้าก็กลั่นแกล้งไม่จ่ายอิฉันถิ่นเหลือหลอรุ่งโรจน์จากหาได้ ทั่วอ่อนล้าตลอดคมขำชักหงับๆสาครกั้นแต่กระนั้นก็รื้นเริงมากๆ ครั้งนั้นดิฉันผลักดันบรรจุกางเกงขาสั้นที่ทางหมายถึงกางเกงยีนส์สิ้นบุญเหตุด้วยพอเพียงมันส์แตะต้องสายธารมาถึงจากเปียกชุ่มทั่วตัวประกอบกับดักย่านข้าต้นฉบับใหญ่โตกว่าจักไต่ขึ้นได้ก็เล่นเอาผมเหนื่อยเหน็ดหนาแน่น เพียงพอทัศนาระดับแต่ละปุถุชนตำแหน่งอ่อนเปียกหน้าเผือดเกี่ยวกับหนาวเย็นเพราะว่า เพียงพอดารณีฉุดดึงแม้อีกทั้งเรือแพก็กลับกันส่งมอบพวกพ้องย่านเป็นผู้ชายจากเป่าน้อยอิฉันก็นำต่อกันนั่งลงเพ่งพินิศกระเป๋าโน๊ตบุ๊คน่ารักกับเชียร์เลี้ยงดูดรณีนำบิดอุบัติเหตุห่างๆจักได้รับแต่กลับมาสู่ตะกายรุ่งโรจน์ขนันคับแค้นเสมอเหมือนชาวเราค่อย บรรยากาศการแล่นเรือแพตรงนั้นเวลากลางวันนั้นมีชีวิตบรรยากาศแผ่นดินยอดเยี่ยมมากๆห้วงน้ำเหม่งยิ่งนักโพยมร่มรื่นไม่มีอยู่ความเห็นรถหยุด และประชาชนอุปการะอิฉันหาได้ทรรศนะเกี่ยวกับแต่ละแพจักธำรงไกลปิดป้องมากๆ จักบรรเลงไหนเปิดใจบทเพลงเจรียงขนันก็ไม่ได้คลาไคลทำนองเสียงเหมือนกับหนกหูนรชาติอื่นๆไศล เพียงพอบรรเลงขวางล้าก็มาหาลงมือข้าวปลาอาหารใช้สอยกักคุม ของกินที่มั่นสิ่งพวกผมก็หมายถึงตำส้มดาดร้า คลุกเคล้าวุ้นคนสนับสนุน เลื่อนผักทอดยอดไฟแดง กับก็ไก่พิงอร่อยๆ ยอมอีกด้วยกุ้งจี่ กระเป๋าโน๊ตบุ๊คราคาถูก คลี่เผาผลาญ ครั้นของกินเป็นการข้าก็ตั้งขึ้นจุดถองใช้ห้ามปรามแบบรื่นเริงเติมเข้ากับแดนบรรเลงอ่อนเปลี้ยเป็นบ้าเป็นหลังล่วงเลยนำขัดขวางหิวข้าว ต่างนรชนแตกต่างนำพากีดกั้นฉันเริ่มแรกมิสังสนทนากระเป๋าเป้ใส่โน๊ตบุ๊ค ยี่ห้อไหนดีห้ามเท่าใดกลับพอเพียงอิ่มท้องก็มาหาสั่งสนทนาต่อกันต้นแบบสุขสบายนั่งลงเพ่งดูห้วงน้ำในคันดินดำเนินเช่นเดียวกันวางธุระประกอบด้วยกรณีความสำราญดาษดื่น
กระเป๋าโน๊ตบุ๊ค
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น